Deja vu

Het is alweer even geleden dat de belevenissen van het eerste veteranenelftal van voetbalvereniging de Blokkers is opgetekend. Het laatste verslag was medio maart en we zijn inmiddels alweer bijna aangekomen in het midden van de maand mei.

Toch hebben de vaste volgers in deze bijna 2 maanden slechts verslagen van twee wedstrijden moeten missen. Dat waren eerlijk gezegd ook wedstrijden waarover weinig plezier aan viel te beleven qua verslaggeving. Eind maart gingen we met 2-5 eraf tegen Grasshoppers en eind april gingen we met 3-5 eraf tegen DWB. Vooral de wedstrijd tegen Grasshoppers was dramatisch. Eind eerste helft verloren we twee spelers met een blessure en daardoor moesten we tegen een aardige tegenstander met tien man gehele tweede helft spelen. Toen ook nog een andere speler half geblesseerd raakte, konden we het niet meer bolwerken.

Maar goed, uiteindelijk zijn we beland bij zondag 12 mei. De dag waarbij bijna alle spelers van 35+1 thuis de thuiswonende kinderen alle ruimte gaven om hun moeders te verwennen zonder hun vaders in de buurt. Of dat ook gewaardeerd werd door de moeders, moet nog blijken overigens. Ook de dag dat scheidsrechter Robin weer terug was op het veld. Volgens zijn eigen zeggen was zijn laatste wedstrijd juni vorig jaar en daarna was hij lang aan het revalideren door een ongeluk. Top om hem weer terug te zien op het veld.

Onder fel schijnend zonnetje slopen onze matadoren naar de arena die voor ons in gereedheid was gebracht op veld E. Doordat onze tegenstander HSV Sport op bezoek kwam, moesten we uitwijken qua shirts. Helaas was Blokkers 2 ons al voor om de reserveshirts met korte mouwen te pakken. Het werden dus alsnog shirts met lange mouwen.

Teammanager Jaap had weer een mooie hussel gemaakt van de namen en zo stonden 11 spelers in 4-4-2 opstelling klaar om de wedstrijd aan te vangen. En vervolgens ontstond er weer een bekend patroon tegen HSV Sport. Op een vreemde manier beginnen we namelijk altijd slordig tegen HSV Sport, zowel uit als thuis. Gaandeweg de eerste helft herpakken we ons dan om vervolgens in de tweede helft vol gas te gaan.  Ook deze wedstrijd ontvouwde zich volgens hetzelfde patroon. Wellicht waren het de groene reserveshirts, maar het strak aanspelen van een bal naar een Blokkers speler bleek een grote opgave.

Er werd nog even overwogen om een dreigende beweging naar iemand om de boel op te schudden, maar dat zou dan weer riskant zijn met een net teruggekeerde scheidsrechter. Zou hij ook een zero tolerance beleid hanteren (naar later bleek: niet echt)?

Terwijl deze overpeinzingen de revue passeerde, bleek HSV Sport op voorsprong te zijn gekomen. Gelukkig was goalgetter John attent genoeg om niet snel daarna de stand terug te brengen naar gelijke hoogte. Hij maakte een voorzet van Doppie uiterst kundig en beheerst af. En Doppie bracht Blokkers op voorsprong met een solo actie. Vlak daarvoor hadden we overigens nog andere aardige kansen, maar door keeper en koptechniek werden niet gewenste resultaten behaald.

Na rust zou Blokkers orde op zaken stellen. Dat moest wel met een kleine omweg, want HSV kwam met een boogbal over Pieter eerst op 2-2 gelijke hoogte. Het veld werd groter en groter en vooral Blokkers begon daarvan te profiteren. De uitvallen van HSV werden minder en minder. Ze probeerden ook nog met een trucendoos 12 man op het veld te zetten, gelukkige was John met zijn machtige ontblote torso en vlag in de hand scherp genoeg om als assistent scheids de echte scheids Robin hierop te attenderen.

Met de druk op het doel van HSV was het wachten op de juiste actie en/of versnelling. En bij twee keer was Michel in de doelmond de gelukkige om de bal te ontvangen en beheerst raak te schieten. Zodoende kon na paar maanden weer eens een overwinning noteren in de vorm van 4-2 winst.

Er staan nog voor ons team twee wedstrijden op het programma. Eerst mogen we op 26 mei uit naar Waarland en de laatste wedstrijd zal tijdens het nationaal voetbalweekend van de KNVB op zondag 2 juni worden gespeeld tegen Kolping Boys.